Nörobiyolojik altyapı ile olumsuz hayat olaylarının etkileşimi, çocukluk çağı psikopatolojilerinde ana çatıyı oluşturmaktadır. Öte yandan klinik deneyimimizde, ebeveyn-çocuk altsisteminde aynı zorlu yaşantılar ve olumsuz etkenlere her ailenin ne kadar farklı yanıtlar verebildiğini de görebiliriz. Çocuğun gelişimi kimi zaman duraklamalar, tökezlemeler ve ivmelerle devam eden uzun bir yoldur. Çocukluk döneminde başlayan gelişimsel nöropsikiyatrik bozukluklar varlığında da bu yolculuğa devam edebilme kendine özgü bir süreçtir: Çocuğun genetik alt yapısı ve huy özellikleri kadar ailenin uyumunu belirleyen inanç sistemi, yapılanması ve iletişim modelleri de nasıl yol alınacağını belirler.

 

Bu sunumda, çocukluk çağı psikopatolojilerinde aile sisteminin hastalık durumuna tepkileri, tedaviye direnme/işbirliği örnekleri ve zorluklarla başa çıkma becerileri tartışılacaktır. Gelişimsel psikopatolojiye yaklaşım modelinde, standart yaklaşımlara alternatif olarak ebeveyn-çocuk sistemindeki zorluklar-güçler dengesi üzerinde durulacaktır.