Gelişimsel psikopatoloji  kavramı 70’li yıllarda Rutter tarafından ortaya konan ve psikopatolojiye ilişkin yeni bir bakış açısı kazandırmayı amaçlayan bir yaklaşımdır. Bu yaklaşım nedensel mekanizmaları anlamak için nörobiyolojik, psikolojik ve sosyokültürel bakış açılarını bütünleştirme amacı güder. Psikopatolojinin kökenleri ve süreçlerinde rol oynayan mekanizmaları anlamak için kullanılan soru sorma ve araştırma biçimlerini içerir.  Gelişime yaşamboyu bir yaklaşım ve biyolojik bir bakış açısı gerekliliği üzerinde durur. Bu tür bir gelişimsel bakış açısı çocuk, ergen ve erişkindeki psikiyatrik bozuklukları anlamada önemli yer tutar. Cinsiyet farkları, davranışlardaki süreklilikler ve değişiklikler, risk etmenleri ve koruyucu etmenler bu alanın çalışmaları içindedir.

Bu kavramsal yaklaşım aile ilişkilerini anlama ve değerlendirme açısından da önemli katkı sağlayabilir. Aile bireylerinin davranışlarını ve karşılıklı etkileşim örüntülerini gelişimsel psikopatoloji yaklaşımının bakış açısı ile ele aldığımızda terapist olarak yeni geniş bir gözlem yeteneğine kavuşuruz. Bazı davranış özelliklerinin geçmişteki öncüllerinin ve gelecekte nasıl bir görüntü alacaklarını bu bakış açısı ile görebiliriz.

Bu konuşmada biyolojik yapı, risk ve koruyucu faktörler, ebeveyn tutumları gibi özelliklerin aile terapisi yaklaşımlarında nasıl kullanılabileceği üzerinde durulacaktır.