Bağlanma teorisi günümüzde "yakın ilişkiler" araştırmalarında etkin olan en popüler kuramsal yaklaşımlardan biridir. Romantik aşkı bir bağlanma olgusu ve romantik ilişkileri de bir bağlanma ilişkisi olarak tanımlamaya cesaretlendirir. "Aşkın bağlanma teorisi, romantik aşkı tıpkı bebeğin bağlanma ilişkisine benzer duygusal dinamiği ve biyolojik fonksiyonunun bulunmasıyla tanımlar. Böylece yaşanan romantik aşk ilişkilerindeki farklı kişisel tarzların, ilk bağlanma ilişkisindeki farklılıklardan kaynaklandığını öne sürer". Çiftler bağlanma tiplerine göre farklı tepkiler gösterdikleri çatışma durumlarından ancak "içsel çalışan modellerinin" kendilerini nasıl yönlendirdiğinin farkına vararak gerçeği algılayabilir ve buna uygun davranışı gösterebilirler. Dört farklı bağlanma tipi (güvenli, kaygılı kararsız, korkulu kaçınmacı ve yadsıyan kaçınmacı) olduğu düşünülürse, çift dinamiğinin farklı varyasyonlarının olacağı ortadadır. Buradan yola çıkarak çiftlerin yaşadığı çatışmayı araştırmak ve ortaya çıkan çift dinamiğine göre terapiyi bağlanma kuramı çerçevesinde şekillendirmek mümkündür