Ailede stresörler, pozitif geribildirim mekanizması sonucu sistemde zorlanmalara yol açtığında, ilişkiler kritik bir noktaya ulaşır ve alışılmış baş etme stratejilerinin akut olarak yetersiz kalmasıyla beraber ‘'kriz'' ortaya çıkar. Kriz durumunda aile sistemi instabil duruma geçer. İnstabil sistemler müdahalelere karşı daha duyarlıdır ve değişime açıktır. Etkin krize müdahale böyle dönemlerde özellikle etkilidir. Buna karşın, yetersiz krize müdahale sorunun kronikleşmesine ve yeni krizlere zemin hazırlar.Kriz sırasında, kısa süreli müdahaleler çocuklar, ergenler ve genç erişkinler tarafından daha etkili ve daha az tehdit edici olarak algılanmakta ve daha kolay kabul görmektedir. Ailede krize müdahale, bir reaksiyon değil bir aksiyon planıdır. Terapist, problemi tanımlamada ve süreci yapılandırmada aktiftir, ancak direktif değildir. Krize müdahale probleme yöneliktir; bireysel ve sistemik boyutta yürütülür. Öncelikle yeniden çerçevelendirme yöntemiyle kriz ya da problem tanımlanır. Bununla beraber, ailenin mevcut öz kaynakları, destek sistemleri ve daha önce yaşanmış benzer problemlerle baş etme stratejileri de değerlendirilir. Krize müdahale sırasında ailenin tüm öz kaynakları ve destek sistemleri yeniden harekete geçirilerek, sürece dahil edilir. Krize müdahalenin temel amacı, problemin yeni bir çerçeveye oturtularak, bireylerin ve aile sisteminin öz kaynaklarını harekete geçirecek biçimde problemle baş etmede yeni bir perspektif kazandırmak ve bilişsel ve sistemik bir yeniden yapılanma sürecini akut dönemde uygulamaktır