Psikoterapilerin klinik psikiyatriden ayrı bir gelişim çizgisi izlemesi çağdaş psikiyatrinin önemli sorun alanlarından biridir. Bu zorluk klinik psikiyatri içine ancak çok yakınlarda Ruhsal Hastalıkların Tanısal ve İstatistiksel Elkitabı'nın dördüncü basımı -Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders-Fourth Edition, DSM-IV) ile birlikte resmen giren aile terapisiyle ilgili olarak özellikle belirgindir. Oysa klinik psikiyatri uygulamacıları hastaya yardımcı olabilmek için kimi zaman onu ailesiyle birlikte ele almak gerektiğini iyi bilmekte ve bir biçimde çalışmalarında aileye yer vermektedirler. Psikiyatrik tanılar bazen aile terapisinden uzaklaşma olarak yorumlanıp, tanı sistemlerinin kullanımı, hastanın içinde bulunduğu bağlamı dikkate almaması nedeniyle aile terapistlerince sınırlı bulunsa da psikiyatri içinde hastaları aileleri içinde ele almanın gerekliliği herkes tarafından kabul edilmektedir..

Yirmi yıldır süren araştırmaların meta analizi şizofreni, depresyon, sağlık sorunları, davranış bozuklukları ve evlilik sorunlarının tedavisinde evlilik ve aile yaklaşımlarının olumlu etkilerini göstermiştir. Aileye yönelik müdahaleler psikiyatri hastane yatışlarının sıklığını azaltabilir. Hastane ortamında edinilen işlevlerin gelişimini cesaretlendirebilir. Ailenin desteği uzun, karmaşık bazen de yetersiz tedavilerin önlenmesine yardım edebilir. Yine aynı şekilde, bu yaklaşımlar sayesinde, psikopatolojinin geliştiği ve bulunduğu aile ve ilişki ortamını değerlendirebilme-anlayabilme, müdahale edebilme ve tedaviye katkıda bulunabilme şansı ortaya çıkmıştır.Evlilik ve aile yaklaşımlarının birçok türü içinde, çağdaş psikiyatri kliniği uygulamaları içine en kolayca eklemlenebilecek olanı bize göre sistemik aile terapisidir. Bu sunuşta sistemik aile terapisi yaklaşımından klinik uygulamada nasıl yararlanılabileceği üzerinde durulacaktır.

Bu amaca uygun olarak bilinen aile terapisi uygulamalarından daha çok psikiyatri kliniğinde tedavi gören hastalara ve ailelerine yardımcı olacak şekilde, çağdaş psikiyatrik tedavi ilkelerine, sistemik aile tedavisi yaklaşımının nasıl katılabileceği ele alınacaktır. Özellikle tedavi sisteminin hastaneye dayalı olduğu, rehabilitasyon sisteminin yeterince çalıştırılamadığı, toplumsal desteklerin yeterli olmadığı ve daha çok aileye dayalı desteğin söz konusu olduğu, tedavi hiyerarşisinde psikiyatristin başı çektiği bizim ülkemize benzeyen koşullarda böyle bir yaklaşımın oldukça anlamlı olduğunu düşünüyoruz