Şizofreni sadece beynin işlevsel bir bozukluğu olarak bireyle sınırlı kalmayıp aileyi ve toplumu da ilgilendiren çok boyutlu bir bozulmadır. Hasta, hastalık ve tedavi ekibi arasında kurulan iyileşme-iyileştirme ilişkisi içerisine aile yanı sıra sosyal sistemlerin de dahil edilmesi gerekmektedir. Klinik bakım aile tedavisiyle desteklendiğinde iyileşmenin kalitesi de yükselecektir. Aileler ya da hastaya bakımı üstlenen kişiler hastalığın doğası hakkında ve hastanın bireysel özellikleriyle yaşadığı hastalıkla baş etme becerileri ve kapasitesi üzerine bilgilenmelerini sağlamak için eğitim ve tedavi programına alınmalıdır. Ailelilerin şu konuları öğrenmeleri önemsenmelidir: 1) Şizofreni hakkında doğru bilgiler, 2) Hastalığın aile sistemi (hem anne-baba hem de eş ve çocuklar) üzerindeki etkisi, 3) Hastalığın hasta üzerindeki uzun vadeli olası etkileri, 4) Hastayla ilgili beklentilerin düzeyi ve bunların olası gerçekçi sınırlarda tutulması, 5) Aile ya da bakıcıların hastalığın değişik evreleriyle ilgili tutumların belirlenmesi, 6) Ortaya çıkabilecek sorunlara karşı çeşitli çözüm önerileri.

Ailelerin tedavi girişimlerindeki etkin rollerini sürdürebilmesi için suçlanmamaları, bireysel gereksinimlere öncelik tanınması, beklentilerin gerçekçi sınırlarda tutulması, kendileri için zaman ayırmaları, yalnızlık duygusu yaşamamaları, kültürel alt yapılarına uygun çözümler üretilmesi, sürekli sabır ve umut aşılanması, yanlış bilgi ve inanışların etkisinden korunmaları, ailesel ve sosyal sermayelerinin desteklenmesi gerekmektedir