Tüm sistemlerde olduğu gibi aile içinde de ilişkiler, sistemin ortak inançları ve kurgularıyla kurulur. İnanç ve kurgular üzerine inşa edilen ilişki stratejileri ve patternleri ailenin varoluşuyla doğrudan ilgilidir. "Sağlık" ile ilgili kurgular ilişki içinde neredeyse "normallik" kurgusu kadar sık yer alır. "Hastalık" kurguları ailenin işlevselliğine doğrudan etki eder. Hastalık bazen ailenin işlevselliğini bozan bir ilişki problemi, bazen bir ilişki problemini gözardı ettirebilecek güçte bir fiziksel hastalık belirtisi, bazen tüm ailenin işlevselliğini artıran ya da azaltan bir biyolojik sorundur. "Hastalığın" alabildiğine biyolojik bir kavram kabul edilmekten çıktığı, bireysel, sosyal, kültürel, psikolojik, ekonomik, etik, sistemik ve politik boyutlarının tartışılmaya açıldığı bu günlerde artık sağlık sistemleri biyo-psiko-sosyal yaklaşımlarıyla gurur duyduklarını ifade ediyorlar, sağlık yöneticileri sağlık ekonomisine önem veriyorlar, hekimler ailenin ve sosyal çevrenin bir destek sistemi olarak işlevinin farkına varıyorlar, ruh sağlığı profesyonelleri hastalık kurgusuna müdahalelerde bulunuyorlar, medya kanalları toplumun hastalık ve sağlık kavramlarını yeniden kurgulamasına yol açan bir bilgi akışı yaratıyorlar. Bu çerçeve içinde "hastalık" kavramı aile içi ilişkilerde geleneksel olarak sahip olduğu dönüştürücü gücü korurken kısmi bir başkalaşım da geçiriyor.